Verhalen van ver
Daar zaten we dan, aan de feestelijk gedekte tafel, met mooie sfeerlichtjes, servetten gedrapeerd in glaasjes bij elk bord. Gezellig praten over ditjes en datjes, totdat er een snik doorheen kwam en ze stopte met praten.
“Deze sfeer, de gezelligheid, de mooi versieringen en de lieve mensen doen me heel erg denken aan mijn vroegere thuis in Aleppo”. Ze vertelde verder over haar verleden in Aleppo, haar bedrijven, haar werkzaamheden, de rijkdom en de oorlog en de vernietiging van haar bestaan. Haar gevaarlijke vlucht naar Nederland 9 jaar geleden en het opbouwen van een nieuwe bestaan in Lekkerkerk. “Alles gedaan voor mijn kinderen en het is gelukt. Ze hebben allemaal gestudeerd en een mooie baan nu. We zijn veilig en Nederland is nu ons thuis. We zijn thuis hier”. De hele tafel luisterde inmiddels mee en werd stil bij haar verhaal.
We proefden van de heerlijke gerechten en al snel ging het over de lekkerste Tabolla uit Homs, de aller heerlijkste Falafel met Tahina saus, uit Allepo, Yalanji uit Damascus, Tajin met pruimen en soep uit Lekkerkerk. Iedereen noemde zijn gerecht, deelde het recept en praatte er vol liefde en plezier over. Lachend streden we om het predicaat het lekkerste gerecht.
“Dankjewel voor deze gelukkige avond, met lieve mensen”, zei ze bij het afscheid