Trots!
Onlangs vroeg één van de vrijwilligers mij dat: Ben je niet enorm Trots op KIC? Ik antwoordde zonder na te denken: “Ja, natuurlijk!”. Maar, ik zal het eerlijk bekennen, tegelijk dacht ik ‘mag ik dat wel zeggen?’. Het is niet zo Nederlands om dat te zeggen, toch? Ik vermoed zo maar dat dat een vraag op het inburgeringsexamen kan zijn:
Wat past het beste bij de Nederlandse cultuur?
a) Trots
b) Nuchter
c) Vrijheid
Als Nederlander ben ik het meest trots op antwoord B, dat antwoord van “doe maar gewoon dan doe je gek genoeg”. Dat is ook wat ik ontmoet bij onze vrijwilligers. Als je hen een compliment geeft voor het vele werk wat ze verzetten is de reactie vaak: “Het is toch normaal?”. Als we jullie uitnodigen voor een gezellige vrijwilligersbijeenkomst, dan horen we al snel: “ik kan dan niet want ik moet dan nog even met statushouder X dit en dat doen”. Van die heerlijke nuchtere reacties van gewone mensen.
En juist die gewone mensen hebben, in het 3,5 jarig bestaan van KIC, prachtige prestaties neergezet! Ik denk daarbij aan allerlei activiteiten zoals de ontmoetingsgroepen, taalmaatjes, taalstages, begeleiding naar werk, interculturele café’s, zwemlessen, Wereldvluchtelingendag, enz. Wat is daar een energie in gaan zitten!
Dat is echter niet waar we bij KIC trots op zijn, op al die inspanningen. Nee, waar we pas echt trots op zijn is dat we onze statushouders ontmoeten, ze welkom heten, met ze mee mogen lopen, ze op weg mogen helpen. We zijn trots op de stappen die “onze” statushouders zetten. Elke dag een beetje beter Nederlands spreken. Op taalstage. Vrijwilligerswerk doen. Werken. Met een variant op Loesje zou ik willen zeggen: Integreren gaat ’t makkelijkst met een KIC vrijwilliger.
En ja daar ben ik, als voorzitter, aan het eind van 2018 enorm trots op! Al die vrijwilligers die zich op deze manier verbinden aan onze medeburgers. Daarom wil ik op deze oudejaarsdag tegen al onze vrijwilligers zeggen:
Bedankt, ik ben trots op jullie!
Ook Helma en Wilbert, enorm bedankt voor jullie inzet!
Maar natuurlijk zijn wij het meest trots op onze statushouders. Zij studeerden hard op de moeilijke Nederlandse taal. Ze leerden zwemmen. Zij leerden steeds meer van de Nederlandse Cultuur en van de Nederlandse mensen kennen. Zij gingen op taalstage, deden vrijwilligerswerk of vonden een baan. Daarom zou ik tegen hen allemaal willen zeggen:
Ik ben trots op jullie! Ga zo door en voel je thuis.
Ik wens iedereen een prachtig 2019, waarin we ons inzetten voor een prachtige samenleving. Een samenleving waarin voor iedereen plek is. Een samenleving waar statushouders en KIC zich samen voor inzetten!
Mede namens het bestuur,
Herman Stomphorst
Pingback: Trots! - Bergambacht